تراوشات ذهن یک آشفته دل

اگر عسل و گردو روی میز یا در تیررس نگاهم باشه، عادت دارم یه تیکه مغز گردو رو بزنم توی عسل و بخورم

این عادت حسنه از سال ۹۷،۹۸ شروع شد

رفته بودم مشهد، به سفارش مامان جان داشتم زعفران و زرشک میگرفتم

من برند بهرامن رو خیلی دوست دارم

توی یه فروشگاه بودم که دیدم یه چیز جالب توی ویترین هست

عسل با زعفران و بادام هندی توی یه ظرف گوگولی

فکر کنم قیمت هر گرم زعفران اون زمان ۲۰ هزار تومان، عسل کیلویی احتمالا ۱۰۰ هزار تومان و بادام هندی رو نمیدونم

ولی به نسبت قیمت های اون زمان، ۱۵۰ هزار تومان برای یه بسته کوچولو فکر کنم ۲۵۰ گرمی مخلوط از این ۳ قلم واقعا گرون بود

ولی وسوسه من اثرش خیلی بیشتر بود

خریدمش

وقتی خریدمش بعدش تا مدت‌ها دلم نمی اومد بخورمش😅

یاد پولش می‌افتادم و حجم کمش و نگران تموم شدنش بودم.

یه روز با همکارا خوابگاه بودم، دل رو زدم به دریا و بازش کردم و خوردیم

واقعا عالی بود، عالیییی.

از اون روز به بعد این عادت حسنه در من شکل گرفت

و یه نکته کدبانوگرایانه :)

کدبانو چون به نظرم این کار از سلیقه خوب و بالا میاد

اگر اهل مربا درست کردن و خوردن هستین، توی مرباهایی که شیرینی بالایی دارن مثل مربای هویج، حتما بعد از آماده شدن، وقتی شعله رو خاموش می‌کنین و یکم مربا خنک میشه، حتما مغز گردوی یکم خرد شده اضافه کنین و بذارین بمونه.

واقعا مزه بهشت میگیره:)

گردو و عسل و زعفران هم که گلی از گلی‌ها بهشت است😅

.

.

.

.

.

ترکیبات جالب و شاید عجیب زیاد هست

+ مثلا من مربای گل رو بچگی با یه خوراکی یکم شور و ترش به اسم شیریژ (شیرازه) ترکیب میکردم و می خوردم، واقعا هم عالیه. میشه پنیر به جاش زد. پنیر روزانه ساده (چون یکم شورتر از بقیه پنیرهاییه که امتحان کردم)

+ یا یه مدل غذا داریم ما: برنج و لوبیا

قیافه لوبیاش شبیه لوبیا چشم بلبلیه، ولی قرمز رنگ. یه سری مناطق دارن. اون لوبیا رو با برنج دم میکنیم و روغن حیوانی هم میزنیم و خیلی خوشمزه است. من روی اون غذا وقتی توی بشقاب کشیدم، رب انار اضافه میکنم. واقعا خیلی خوشمزه است

این سنت حسنه رو هم فکر کنم ۷،۸ سالی میشه به سفره خانواده اضافه کردم 😅

+ شما هم رازها و سنت های حسنه تون رو بگین، امتحان کنیم :)