(سخنی با خویش)
گاهی زندگی به سمت و سویی پیش می‌رود که تو مجبور می‌شوی انتخاب‌های سختی داشته باشی. انتخاب‌هایی تلخ و ناراحت کننده.
انتخاب‌هایی که تو را به مرز جنون بکشانند
و حتی صفر مطلق، از همه جوانب.
ولی اگر تو آنی باشی که باید، می‌توانی چون ققنوس دوباره برخیزی.
ولی یادت باشد، تو هیچوقت صفر مطلق نیستی. چون هر بار که به زیر آب فرو رفتی، یاد گرفتی که چگونه خفه نشوی و دوباره بالا آمدی.
تو صفر مطلق نیستی، چون هزاران تجربه کسب کرده‌ای و تو را به چیزی که هستی و خواهی شد تبدیل می‌کند.
تو حتی در زمان تولد هم صفر مطلق نبوده‌ای. بلکه ۹ ماه را چون دانه‌ای درون خاک رشد کردی و بعد به دنیا آمدی.
شاید تجربیات بسیاری را پشت سر نهادی که تو را حتی به زیر صفر هم برده‌اند. ولی تا زمانی که زنده‌ای و ادامه می‌دهی، می‌توانی امیدوار باشی که به صفر مطلق نرسیده‌ای.
این سیرک عجایب با تمام سختی‌هایش همواره ادامه دارد و تویی که می‌توانی نقشت را آنطور که می‌خواهی خلق کنی.
پس ادامه بده. تا زمانی که آنی شود که می‌خواهی...
لطفا با لطافت از اینجا گذر کنید